Centralnym elementem jest sterownik komunikacyjny z rodziny PFC200 wyposażony w bibliotekę Power Plant Control. Biblioteka spełnia wszelkie wymogi podane w kodeksach sieciowych RfG i przenosi język wymagań na język programistyczny, aby była możliwa implementacji tej funkcjonalności w sterowniku WAGO.
Dostęp do samego sterownika z poziomu systemu SCADA lub innych systemów nadrzędnych jest możliwy z wykorzystaniem znanych w polskiej energetyce protokołów telemetrycznych (DNP 3.0, czy z rodziny ICE 60870). Aktualne wartości pomiarowe w punkcie przyłączenia farmy PV do sieci możemy uzyskać przez zintegrowany w sterowniku WAGO moduł pomiaru mocy. Moduł ten umożliwia odbierania, odczytywanie informacji za pomocą przekładników, cewek Rogowskiego i innych rozwiązań. Mówimy tu o pomiarach takich parametrów, jak prądy, napięcia, moce, częstotliwość sieciowa, czy analiza wyższych harmonicznych. Jest również możliwość wykorzystania już istniejącego na obiekcie zewnętrznego analizatora sieci. W tym jest możliwa komunikacja cyfrowa np. poprzez Modbus RTU czy Modbus TCP.
Same nastawy regulacyjne (Set Point-y) czy punkty pracy charakterystyki przekazywane są z poziomu sterownika i regulatora systemu wytwarzania do inwertera lub datalogera. Następuje to poprzez standardową komunikację cyfrową np. Modbus TCP, ale również z wykorzystaniem protokołów do współpracy z inwerterami, takimi jak protokół SunSpec.
W zależności od tego, jak dany projekt jest zorganizowany, punkty pracy charakterystyki z regulatora do datalogera czy inwertera możemy przesyłać również drogami niecyfrowymi. Można do tego celu wykorzystać wyjścia analogowe np. 4,20 mA lub 0,10 V lub w przypadku prostej regulacji skokowej - wyjścia bitowe dla kombinacji mocy czynnej i cos φ.